Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.
Charlotte Perkins Gilman (1860-1935) was een Amerikaanse feministe. Als autodidact schreef zij feministische studies die internationaal weerklank vonden. Haar vader, die al vroeg zijn familie in de steek liet, was een neef van Harriet Beecher Stowe, de auteur van ‘De Hut van Oom Tom’. Een postnatale depressie en de verkeerde behandeling ervan lagen aan de basis van het ene verhaal dat Charlotte Gilman, althans in de Verenigde Staten, blijvend beroemd heeft gemaakt. Het is ook de titel van de verhalenbundel die bij uitgeverij Orlando is verschenen. In ‘Het gele behang’ (1892) wordt een jonge postnataal depressieve vrouw door haar echtgenoot, een arts, liefdevol opgesloten in een kamer behangen met lelijk afbladderend geel behang. De vrouw raakt eerst bij maanlicht later ook overdag geobsedeerd door de ingewikkelde patronen waarin zij gewurgde hoofden herkent en vooral een wezen dat zich steeds duidelijker aftekent en zich uit deze beklemmende vegetatie wil bevrijden. De vrouw wil vrijheid, wil schrijven terwijl man en maatschappij passieve rust voorstaan en uiteindelijk een verzoening met haar ondergeschikte rol als echtgenote en moeder. Charlotte Perkins Gilman stuurde het verhaal op naar de arts die haar behandeld had en de publicatie zorgde zowel voor bijval als verontwaardiging. Op het achterplat is sprake van haar “zuivere, onderkoelde stijl” (Maggie O’Farrell) en dat klopt helemaal. De aantrekkelijke directheid en helderheid van deze verhalen, meestal niet zonder scherpe humor, en die vaak sterk beginnen, zijn een groot pluspunt, al blinken ze niet altijd uit in originele suggestie zoals ‘Het gele behang’. In het openingsverhaal dat eindigt op een wat flauwe pointe, blijkt dat de nieuwe echtgenote van de schilder zijn anonieme leermeester was. Vaak wordt een situatie van onderdrukking of onbegrip rechtgezet of is er sprake van zachte vergelding. In ‘De rollen omgekeerd’ vinden een kinderloze bedrogen vrouw en het door haar echtgenoot bezwangerde dienstmeisje elkaar in een verrassend bondgenootschap. Zinvol werk is bij Charlotte Gilman altijd een bron van bevrijding. ‘Word wijs’ tekent een zichzelf bedruipende utopische vrouwengemeenschap, maar waar als in zo vele utopieën collectieve dwang onbedoeld zijn intrede maakt. Charlotte Perkins Gilman hield er ook eugenetische en racistische ideeën op na, die haar reputatie ongetwijfeld hebben geschaad. Maar een doorgedreven ironische vertelling als ‘Een uitgestorven engel’, waarin de perfecte vrouw zuivere engel én opgehemelde slaaf blijkt te zijn, is tegelijk schamper en ingehouden. Jammer dat de voetnoot niet vermeldt dat de auteur van het door Virginia Woolf en andere feministen verguisde gedicht ‘The Angel in the House’ de wat vergeten Victoriaanse dichter Coventry Patmore is. De frisse vertaling is van Tjadine Stheeman. Zij zorgde ook voor een uitgebreid nawoord.
kunsttijdschriftvlaanderen.be gebruikt technische cookies die noodzakelijk zijn voor de werking van de website.