De Britse historicus Dan Jones is niet alleen de auteur van goed ontvangen en toegankelijke geschiedeniswerken, maar ontpopt zich ook tot een schrijver van historische romans die zich afspelen bij de aanvang van de Honderdjarige Oorlog (1337-1453). Zijn Crécy-trilogie bestaat uit ‘De Essex Dogs’, ‘Wolven in de winter’ en het nu verschijnende ‘Leeuwenharten’.
Het is 1350. Engeland herstelt zich van de eerste golf van de Zwarte Dood, maar de hervatting van de oorlog dreigt. Door dit landschap beweegt zich een groep huurlingen, de Essex Dogs. Verspreid over Zuid-Engeland zijn ze elkaar uit het oog verloren. De een houdt nauwelijks zijn hoofd boven water, een ander is in dienst van een edelman, en weer anderen zijn op een missie. En dan gebeurt er iets wat de Essex Dogs weer bij elkaar brengt.
De proloog speelt zich af in de zomer van 1348. Joan (Johanna van Engeland), de geliefde tienerdochter van koning Edward III, is op weg naar haar huwelijk met Pedro, de kroonprins van Castilië, en wordt begeleid door veteranen van de slag van Crécy (1346), maar overlijdt in Bordeaux aan de pest. Het bondgenootschap tussen Engeland en Castilië, dat het huwelijk had moeten veiligstellen, is niet meer te redden. De Castilianen kiezen partij tegen Engeland en teisteren de zee tussen de Engelse kust en Vlaanderen, waardoor havensteden, zoals Winchelsea aan de Brede, kwetsbaar zijn voor piratenaanvallen en hun inwoners het slachtoffer worden van plundering, brandstichting, ontvoering en moord.
Het corpus bestaat uit drie delen. Deel 1 speelt zich af in het voorjaar van 1350 in Winchelsea in de maanden na de eerste golf van de Zwarte Dood, als de Castiliaanse piraterij opnieuw dreigt. Deel 2 speelt zich af in Windsor tijdens de viering van Sint-Jorisdag – 23 april – 1350, ook de eerste verjaardag van de stichting van de Orde van de Kousenband, terwijl grootschalige bouwwerkzaamheden plaatsvinden aan Windsor Castle. Deel 3 brengt de wereld van Windsor en Winchelsea bij elkaar. Edward III besluit de Castiliaanse vloot, die in Vlaanderen voor anker ligt, te vernietigen. Het leidt tot de zeeslag van Winchelsea, ook de Slag van Les Espagnols sur Mer genoemd, op 29 augustus 1350, die gewonnen wordt dankzij de Engelse langboogschutters. Duizenden Castilianen komen om, maar ook talrijke Engelsen lopen vreselijke verwondingen op of zijn voor de rest van hun leven verminkt.
Jones begint elk van de hoofdstukken met een citaat of uittreksel uit een bestaand archiefdocument. Hij gebruikt zijn erudiete kennis van de Engelse geschiedenis in de late middeleeuwen om zijn verhaal levensechte historische context te geven. De beschrijving van Winchelsea is gebaseerd op middeleeuwse archiefstukken en de nog aanwezige en nog te bezoeken architectuur. De figuren van de meeste personages in Winchelsea en van de Essex Dogs zijn verzonnen, maar hun activiteiten zijn levensecht en gebaseerd op bronnen. Zij bewegen zich in een wereld van bestaande historische figuren, zoals koning Edward III (1312-1377), leden van de Orde van de Kousenband en door de archieven gedocumenteerde burgers van Winchelsea, en tegen de achtergrond van reëel plaatsgevonden gebeurtenissen, zoals de huwelijken en de geldmoeilijkheden van sir Thomas Holland en de zeeslag van Winchelsea. Een zwart-witkaart en een beknopte historische achtergrond vervolledigen deze vlot leesbare historische roman over kameraadschap en overleven in een meedogenloze tijd.