Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.

Zoeken  Genre 

 TitelAuteurDatum
Achter het glas Onno Kosters 01/07/2025
Artus Quellinus. Beeldhouwer van Amsterdam Bieke van der Mark (red.) 01/07/2025
Breken is bouwen. Vijfenzeventig jaar Vijftigers Graa Boomsma 01/07/2025
Het verhaal van Mevrouw Berg. Novellen (vert. Liesbeth Huijer) Ingvild H. Roshoi 01/07/2025
Over antieke wegen, een pelgrimage Rosita Steenbeek 01/07/2025
Napoleon en de paus. Het Concordaat van 1801 Pierre Trouillez 01/07/2025
Verborgen levens. Wat de nieuwste vondsten ons vertellen over de Vikingtijd (vert. Catalien en Willem van Paassen) Eleanor Barraclough 01/07/2025
De lijdende mens. Perspectieven op lijden, schuld en troost bij het boek Job Christophe Vekeman, Désanne van Brederode e.a. 01/07/2025
De ontdekking van de nacht Guy van Hoof 01/07/2025
Leo XIV. Apostel van de vrede Samuel Pruvot 01/07/2025
De mango van Mao. En ander fruit dat geschiedenis schreef (vert. Heijo Alting) Federico Kukso 23/06/2025
Een kwestie van uitvoering. De gemeente Amsterdam onder Duitse bezetting Jeroen Kemperman 23/06/2025
Voor God en den Congo! Het wel en wee van een afvallige Witte Pater (1880-1957) Wilbert Smulders 23/06/2025
De sprong in het licht. Marlow Moss (1889-1958) Florette Dijkstra 23/06/2025
Nog altijd storm (vert. Miek Zwamborn) Peter Handke 23/06/2025
De 44 beste gedichten van de Herman de Coninckprijs 2025 Erwin Jans e.a. 23/06/2025
De kortste geschiedenis van China (vert. Pon Ruiter) Linda Jaivin 23/06/2025
Seks, drugs en rock 'n' roll in Rembrandts tijd Benjamin B. Roberts 23/06/2025
Dievenland. Overleven in de middeleeuwen Janna Coomans 23/06/2025
Best of Buitengewoon Belgisch Bouwen 10. De 50 beste woningen uit 10 jaar ‘Buitengewoon Belgisch Bouwen’ Frank Berckmans en Grégory Mees 23/06/2025
12345678910...Laatste

Apostelkind

Renske Doorenspleet
Apostelkind
Balans, 2020, 366 blz., EUR 22,99
ISBN: 9789463820936

Tot het jaar 1998 – ze was toen 25 jaar – bleef Renske Doorenspleet lid van het ‘Apostolisch Genootschap’, een gesloten religieuze organisatie zoals er wel meerdere zijn in Nederland. Een sekte? Een cult? Doorenspleet komt er niet echt uit, zoals blijkt aan het slot van haar boek. Wel slaagt ze erin ‘de herinneringen (te) ontwarren, de feiten (te) verzamelen, de speciale taal (te) ontcijferen’ die een hoogst persoonlijk antwoord moeten inkleuren op de vraag wat het Apostolisch Genootschap is. Overigens is het zo dat het Genootschap nog altijd bestaat en er hoe dan ook in slaagt onder de radar te blijven van officiële beleidsmatige onderzoeken die de NRB’(s (de Nieuwe Religieuze Bewegingen) in kaart moeten brengen. Aan de hand van de herinneringen die ze opschreef onder de vorm van korte verhalen (hier in het boek gecursiveerd opgenomen) en gedegen onderzoek van onder meer haar persoonlijk archiefmateriaal (het niet-cursieve gedeelte) probeert zij grip te krijgen op de hele constellatie van het Genootschap. Wat direct in het oog springt hierbij is dit: de leden van het Genootschap functioneren binnen hun onderscheiden beroepsvelden op een onopvallende manier in wat genoemd wordt ‘de eerste wereld’ (of: de ‘buitenwereld’), maar keren zich na gedane (dag-)taak tot de ‘binnenwereld’, die van het ‘apostel-zijn’. Urenlange bijeenkomsten, waarin iedereen, van klein tot groot, binnen de eigen leeftijdskringen de Here Jezus eer moet brengen. Het bijna logisch hieruit voortvloeiende gevolg is een verregaande vorm van identiteitsverlies. Of, zoals Doorenspleet noteert: ‘Ik was wij, en wij waren nooit ik’. Fundament van het Genootschapsgebeuren is de allesbepalende invloed van de ‘Apostel’. Vooral Apostel Slok senior introduceert de personencultus: hij is ‘Geliefd Leidsman’, grote Levenskenner, grote Levenshelper, Vervulling van alle heimwee…. En telkens met hoofdletter! De wurggreep – want stilaan groeit bij Renske Doorenspleet en haar man Martin, (ook een Apostelkind) het besef dat zij belemmerd worden in al wat ze persoonlijk willen realiseren – is dodend, laat geen enkele vorm van kritiek toe en geeft mensen uiteindelijk een gevoel van valse veiligheid. Het relaas van Renske Doorenspleet deed me op bepaalde momenten terugdenken aan ‘Knielen op een bed violen’ van Jan Siebelink. Of, in een bredere context, aan de ‘optredens’ van Amerikaanse televisiepredikanten. De blinde verering voor de ‘boodschappers’ is en blijft een gevaarlijk iets.

[Jooris van Hulle - 28/05/2020]