In 1990 vierde Lommel zijn 1000-jarig bestaan en mag sindsdien de naam “stad” voeren.
Een beetje wandelaar associeert Lommel o.a. met de Vlaamse Sahara en uitgestrekte heidevelden, maar de stad heeft nog zo veel meer te bieden, zowel qua natuur, maar zeker ook qua cultuur en dat is mede te danken aan een private stichting, opgericht door een Nederlandse dame, die nu ruim 20 jaar in Lommel woont. De lezer leert in dit boek in 15 korte hoofdstukjes de veelzijdigheid van de Limburgse stad kennen. De teksten werden o.a. geschreven door sp.a-ex-politicus Louis Vanvelthoven. Het oudste besproken artefact is een gegraveerde rolsteen uit de steentijd -zo’n 13000 jaar geleden- en wordt bewaard in het archeologisch museum De Kolonie. Het exterieur en interieur van de Sint-Pietersbandenkerk refereert aan de Neogotiek. De hedendaagse architectuur en dito beeldende kunst is echter veel talrijker aanwezig in het boek én het straatbeeld van Lommel. De meeste werken zijn van de hand van plaatselijke kunstenaars, maar ook b.v. de “Evolutie van de Orionnevel” van Luk Van Soom en de “Cosmopolitan Chicken” van Koen Vanmechelen zijn in Lommel te vinden, zelfs een “Taboo in chains” van Delphine van Saksen-Coburg. Waaraan eveneens een volledig hoofdstuk gewijd werd, is het tragische busongeval van 2012, waarin o.a. 15 kinderen en 2 volwassenen van de Lommelse school ’t Stekske het leven lieten in het Zwitserse Sierre. In het centrum van de stad herinnert een ingetogen kunstwerk aan die zwarte dag. De prozateksten in elk hoofdstuk worden afgewisseld met fijne stukjes poëzie en met illustraties, die meer dan talrijk zijn en van een uitmuntende kwaliteit. Achteraan staat een lijst van alle eerder in het boek vermelde kunstenaars met daarbij een summiere biografie.
Bijzonder verzorgde uitgave!