Het Mauritshuis in Den Haag bestaat exact 200 jaar. Dat wordt gevierd op een wel heel originele manier met de uitgave van een zeer luxueuze publicatie. Geen gewone catalogus van het museum. Nee, er werd aan 200 hedendaagse schrijvers gevraagd om een stukje te schrijven over één van de schilderijen (en twee sculpturen) van het jarige Mauritshuis. Uit 250 vooraf geselecteerde kunstwerken konden ze zelf een werk kiezen. De meeste uitgenodigde schrijvers zijn Nederlanders, voor de Vlaamse lezer een hele reeks onbekende, maar ook een aantal ook hier beroemde, Arjen Lubach, Ilja Leonard Pfeiffer, Connie Palmen, Herman Koch, Arnon Grunberg om er maar enkele te noemen. Maar ook een select groepje Vlaamse schrijvers hebben een bijdrage geleverd, Kristien Hemmerechts, Stefan Hertmans, Geert Van Istendael en Bart Van Loo o.a. en een klein aantal buitenlandse literatoren zoals b.v. Hilary Mantel, Nicci French, Isabel Allende. Soms is de keuze van het kunstwerk voor de hand liggend. Zo koos Donna Tartt “Het puttertje” van Carel Fabritius en Thé Tjong-Khing tekende als illustrator een persiflage op een buste van koning-stadhouder Willem III. Zeer geestig, net als de tekst van Roderick Six, die Lucifer een fictieve brief laat schrijven aan Jezus – allerbeste JayCee-. De rest van de teksten zijn echter serieus: een beschrijving van het kunstwerk zelf en daarna al dan niet de fantasie van de auteur, die vrij spel kreeg. Een gedicht kon blijkbaar ook, zo schreef Onno Blom een sonnet bij een portret van een jonge Rembrandt. En Pfeiffer slaagde erin om heel zijn bijdrage in één zin te gieten. Hoewel niet alle gekozen kunstwerken topstukken zijn, zijn er vele , die dat wel zijn. Rembrandt en Rubens, komen geregeld aan bod, Frans Hals ook maar opvallend veel schilderijen van Jan Steen werden besproken.
De rangschikking werd bepaald door het jaar, waarin het schilderij/sculptuur door het Mauritshuis werd verworven. De meeste werken van het museum dateren van de 17 en de 18de eeuw, hoewel er minstens één uitzondering is, die de regel bevestigt: een zeer groot acrylschilderij van Ger Lataster uit 1987.
Achteraan vindt de lezer een alfabetische lijst van de uitgenodigde auteurs met een korte biografie, nog gevolgd door een eveneens alfabetisch, niet helemaal volledige -Thé Tjong-Khing b.v. hebben we niet teruggevonden- opsomming van de kunstenaars en hun eerder in het boek besproken werk met daarbij wat technische informatie.
Schitterend boek, prachtige illustraties. In één trek uitlezen hoeft niet. Nu en dan een stukje kan perfect.