Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.

Zoeken  Genre 

 TitelAuteurDatum
De wapenstok en het kruis. De cynische symbiose tussen Poetin en de Russische kerk Lucy Ash 05/05/2025
Heim (vert. Lies Lavrijsen) Caroline De Mulder 05/05/2025
De verdwijningen van Londres 38. Over Pinochet in Engeland en een nazi in Patagonië Philippe Sands 05/05/2025
Het bos en de rivier. Over Anselm Kiefer en zijn kunst Karl Ove Knausgård 05/05/2025
Het krijtstrepen verzet en de broers Van Hall, 1943-1945 Willem de Bell 05/05/2025
Nieuwgriekse geschiedenis. De Griekse wereld van de late middeleeuwen tot vandaag Pieter Borghart 05/05/2025
Een nieuwe omgang met comfort. Innovaties in verwarming en ventilatie, 1840-1920 Natasja Hogen 05/05/2025
Uit eten in Amsterdam. Vier eeuwen culinaire cultuurgeschiedenis Maarten Hell en Charlotte Kleyn 05/05/2025
De Ware Vrijheid. De levens van Johan en Cornelis de Witt Luc Panhuysen 05/05/2025
Het verdriet van Elisabeth van Culemborg. Bloei en ondergang van een adellijke dynastie, 1400-1555 Wijnand W. Mijnhardt 05/05/2025
Ooggetuigen van de bevrijding, september 1944-mei 1945 Bram de Graaf 05/05/2025
Een einde en een begin. Hoe de zomer van ’45 de wereld veranderde Oliver Hilmes 05/05/2025
De brug met drie bogen (vert. Henne van der Kooy) Ismail Kadare 05/05/2025
Verzetsvrouwen. Een onderbelichte geschiedenis Agnes Cremers en Mark Bergsma 05/05/2025
De schrijfster en de nachtegaal. Briefwisseling 1839-1849 (vert. Rosalien van Witsen) George Sand & Pauline Viardot 05/05/2025
Hannibal & Gideon Maarten Inghels 05/05/2025
Voortschrijdend inzicht. Beschouwingen (vert. Ronald Vlek) Julian Barnes 05/05/2025
Wildeman. Het leven van Paul Gauguin Sue Prideaux 05/05/2025
Grace (vert. Lidwien Biekmann en Tjadine Stheeman) Paul Lynch 05/05/2025
De Damiaanhoeve Chris De Stoop 05/05/2025
12345678910...Laatste

Hebben en Zijn

Dimitri Verhulst
Hebben en Zijn
Atlas Contact, 2022, 173 blz., EUR 19,99
ISBN: 9789025473143

‘Hebben en Zijn’ (beide met hoofdletter): de titel van de nieuwe roman van Dimitri Verhulst klinkt alleszins filosofisch, binnen de context alvast van wat een benadering zou kunnen zijn van de ambiguïteit waarmee tegen het bestaan wordt aangekeken: komt het er in de eerste plaats op aan zoveel mogelijk te ‘hebben’, rijkdom en bezit te vergaren, of dient het ‘zijn’ voorop te staan, de attitude die een leven-in-waarden  laat primeren. Verhulst heeft zijn titel wel op een heel originele manier ingevuld: bij hem geen of-of-keuze, maar een naast-elkaar-opstelling waarin het hebben en het zijn in hun nauwe samenhang worden benaderd. In het relaas over zijn hoofdfiguur Malodot (de pijn in de rug nota bene, die de schrijver door een hardnekkige hernia blijvend kwelt) worden leven en dood tegenover geplaatst. De plot is relatief eenvoudig gehouden: op weg naar een feestje knalt Malodot met zijn wagen tegen een boom. Of zijn geliefde Lauralouise het heeft overleefd, komt hij niet direct te weten. Wel staat vast dat hij zelf in een soort tussenfase is beland: hij bevindt zich in het gezelschap van een aantal wel heel opmerkelijke figuren in een voorstadium van de definitieve dood in wat wordt verondersteld een afkickcentrum te zijn. Afkicken van de verslaving die het leven heet, ‘de dood is een zuivere dood en ongeschikt voor iemand die nog aan het leven hangt, al was het slechts met een enkel flodderdraadje. Je kunt het als een gunst beschouwen van het Grote Niets, dat je er klaar voor wordt gemaakt.’ (p. 12) Onder leiding van de Counselor wordt Maladot klaargestoomd voor wat het grote verscheiden zou moeten zijn: er zijn intakegesprekken volgens de socratische methode, er zijn groepssessies (‘Ruft het naar poep, gooi het in de groep’ – p. 62), waarop ieder zijn verhaal kan doen. En er zijn de vitapleisters die Malodot krijgt aangereikt en zo sterk werken dat hij zijn seksuele appetijt terugvindt en een mede-bijna-dode zwanger maakt. Telkens weer wordt Malodot geconfronteerd met het absurde nu waarin hij rondwaart. Zo zal de zwangerschap van zijn kompane Albertine in de werkelijkheid  – die andere werkelijkheid, die van het leven namelijk – voor verdriet zorgen bij een jong echtpaar dat een kind verliest bij de geboorte.   Uiteindelijk zal Malodot kiezen voor de terugkeer naar het leven, ook al beseft hij dat hij daardoor zijn hele voorbije leven opnieuw moet leven, met identieke voorvallen erin. Zo eindigt de roman met de beschrijving van de autorit die naar de fatale botsing moet leiden. Met bijzonder veel inlevingsvermogen, vaak op het rauwe af, soms verrassend in de beeldspraak (‘Het stationsplein is een desolate vlakte. De architecturale expressie van een depressie, dat is het’ – p. 143) laat Verhulst zijn personages de revue passeren. Er is Didier die het verhaal doet van zijn seksuele initiatie, toen hij (letterlijk dan) gegrepen werd door zijn gefrustreerde lerares scheikunde; er is het verhaal van Albertine die haar kindertijd in Marokko opnieuw zou moeten beleven als zij beslist te kiezen voor het leven… En dat Malodot zelf die beslissing neemt, laat aanvoelen dat ‘Hebben en Zijn’ in wezen het leven omarmt.

[Jooris van Hulle - 23/06/2022]