Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.

Zoeken  Genre 

 TitelAuteurDatum
Onder de zwarte zon. De verleiding van de nazi-mystiek Rolf Wennekes 18/03/2024
Dans dans revolutie Lisa Weeda 18/03/2024
Kleine potentaten. Autoritaire Europese leiders tijdens het interbellum Jacques Neeven (red.) 18/03/2024
De maestro met de breinaald. Op zoek naar het geheim van de grote dirigenten Christiaan Kuyvenhoven 18/03/2024
De afrekening. Geweld tegen collaborateurs in Antwerpen, 1918 en 1944-1945 Antoon Vrints 18/03/2024
De bolle Gogh Jaap Cohen 18/03/2024
De Koude Oorlog John Lewis Gaddis 18/03/2024
Tussen de legers. Grensreportages (vert. Els Snick en studenten van de Vertalersvakschool; ill. Koen Broucke) Joseph Roth 18/03/2024
Moeders. Heiligen Dieuwertje Mertens 18/03/2024
Plato van Athene. Een leven als filosoof Robin Waterfield 18/03/2024
Levenskunst uit de Griekse oudheid. Teksten van de Griekse cynici Georg Luck 18/03/2024
Ochtend en avond. Roman (vert. Marianne Molenaar) Jon Fosse 18/03/2024
De moord op commendatore (vert. Elbrich Fennema en Luk Van Haute) Haruki Murakami 18/03/2024
Mesjogge bezitsdrang. Brieven van twee boekenverzamelaars Dik van der Meulen en Alexander Reeuwijk 18/03/2024
Hogere machten Joost de Vries 18/03/2024
De duivel in elk van ons. Van Holocaust tot terrorisme: hoe gewone mensen in staat zijn tot buitengewoon kwaad Christophe Busch 04/03/2024
Het kruis. Biografie van een symbool: kunst, traditie, geschiedenis Alfred C. Bronswijk 04/03/2024
De mens achter de monnik. Een leven in dagboeken Thomas Merton 04/03/2024
De werkplaats van de meester. Richard Wagners ideeën over muziekdrama Philip Westbroek 04/03/2024
XVIII. De adembenemende 18e Eeuw. Revolutionairen, avonturiers, libertijnen & puriteinen; het tijdperk dat de wereld voorgoed veranderde Francis Weyns 04/03/2024
12345678910...Laatste

Hebben en Zijn

Dimitri Verhulst
Hebben en Zijn
Atlas Contact, 2022, 173 blz., EUR 19,99
ISBN: 9789025473143

‘Hebben en Zijn’ (beide met hoofdletter): de titel van de nieuwe roman van Dimitri Verhulst klinkt alleszins filosofisch, binnen de context alvast van wat een benadering zou kunnen zijn van de ambiguïteit waarmee tegen het bestaan wordt aangekeken: komt het er in de eerste plaats op aan zoveel mogelijk te ‘hebben’, rijkdom en bezit te vergaren, of dient het ‘zijn’ voorop te staan, de attitude die een leven-in-waarden  laat primeren. Verhulst heeft zijn titel wel op een heel originele manier ingevuld: bij hem geen of-of-keuze, maar een naast-elkaar-opstelling waarin het hebben en het zijn in hun nauwe samenhang worden benaderd. In het relaas over zijn hoofdfiguur Malodot (de pijn in de rug nota bene, die de schrijver door een hardnekkige hernia blijvend kwelt) worden leven en dood tegenover geplaatst. De plot is relatief eenvoudig gehouden: op weg naar een feestje knalt Malodot met zijn wagen tegen een boom. Of zijn geliefde Lauralouise het heeft overleefd, komt hij niet direct te weten. Wel staat vast dat hij zelf in een soort tussenfase is beland: hij bevindt zich in het gezelschap van een aantal wel heel opmerkelijke figuren in een voorstadium van de definitieve dood in wat wordt verondersteld een afkickcentrum te zijn. Afkicken van de verslaving die het leven heet, ‘de dood is een zuivere dood en ongeschikt voor iemand die nog aan het leven hangt, al was het slechts met een enkel flodderdraadje. Je kunt het als een gunst beschouwen van het Grote Niets, dat je er klaar voor wordt gemaakt.’ (p. 12) Onder leiding van de Counselor wordt Maladot klaargestoomd voor wat het grote verscheiden zou moeten zijn: er zijn intakegesprekken volgens de socratische methode, er zijn groepssessies (‘Ruft het naar poep, gooi het in de groep’ – p. 62), waarop ieder zijn verhaal kan doen. En er zijn de vitapleisters die Malodot krijgt aangereikt en zo sterk werken dat hij zijn seksuele appetijt terugvindt en een mede-bijna-dode zwanger maakt. Telkens weer wordt Malodot geconfronteerd met het absurde nu waarin hij rondwaart. Zo zal de zwangerschap van zijn kompane Albertine in de werkelijkheid  – die andere werkelijkheid, die van het leven namelijk – voor verdriet zorgen bij een jong echtpaar dat een kind verliest bij de geboorte.   Uiteindelijk zal Malodot kiezen voor de terugkeer naar het leven, ook al beseft hij dat hij daardoor zijn hele voorbije leven opnieuw moet leven, met identieke voorvallen erin. Zo eindigt de roman met de beschrijving van de autorit die naar de fatale botsing moet leiden. Met bijzonder veel inlevingsvermogen, vaak op het rauwe af, soms verrassend in de beeldspraak (‘Het stationsplein is een desolate vlakte. De architecturale expressie van een depressie, dat is het’ – p. 143) laat Verhulst zijn personages de revue passeren. Er is Didier die het verhaal doet van zijn seksuele initiatie, toen hij (letterlijk dan) gegrepen werd door zijn gefrustreerde lerares scheikunde; er is het verhaal van Albertine die haar kindertijd in Marokko opnieuw zou moeten beleven als zij beslist te kiezen voor het leven… En dat Malodot zelf die beslissing neemt, laat aanvoelen dat ‘Hebben en Zijn’ in wezen het leven omarmt.

[Jooris van Hulle - 23/06/2022]