Deze biografie is bedoeld als een lofzang op het muzikale genie van Henny Vrienten, de “McCartney” van Nederland, die in 2022 overleed. In korte hoofdstukken overloopt Oldenburger de lange carrière van Vrienten: van de kortlevende beatbandjes in de jaren zestig tot het uitwaaierende songschrijverschap vanaf de tweede helft van de jaren tachtig. Na het waanzinnige succes van Doe Maar in de eerste helft van de jaren tachtig ging Vrienten verschillende richtingen uit, met solo-albums, filmmuziek, musicals, liedjes voor Sesamstraat en nog andere, bijzondere projecten, zoals de succesvolle supergroep De Vreemde Kostgangers (samenwerking met Boudewijn De Groot en George Kooymans). Bij elke fase in die carrière citeert Oldenburger uit interviews met Vrienten, of gesprekken die hij voerde met collega’s en vrienden van de muzikant. Telkens weer wordt benadrukt hoe goed Vrienten wel was: hoe snel hij liedjes kon componeren, hoe hij die helemaal afwerkte voor hij in de studio kroop, hoe geniaal zijn liedjes in elkaar zaten, wat een goede producent hij was, hoe attent en genereus hij was tegenover collega’s etc. Een “fabelachtige muzikant”, zo zegt Fay Lovsky. Af en toe komen we iets te weten over zijn persoonlijke leven (huwelijken, kinderen, huizen) en karakter. En heel af en toe eens een kritische noot, die dan meteen weer gerelativeerd wordt.