Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.

Zoeken  Genre 

 TitelAuteurDatum
De anatomie van het fascisme Robert O. Paxton 13/02/2025
Mordechai Marcel Möring 13/02/2025
Boulanger! 1837-1891. Het spectaculaire leven van de generaal die Frankrijk betoverde John-Alexander Janssen 13/02/2025
De Bible Belt. Een waarachtige zoektocht naar geloof, hoop en liefde in Nederland Jonah Falke 13/02/2025
Biografie van de Noordzee. Verhalen over leven met het water Arie Kok 13/02/2025
Aan het einde van de oorlog Bert Natter 13/02/2025
Eindstation Auschwitz. Mijn verhaal uit het kamp (1943-1945) Eddy de Wind 13/02/2025
Afscheid van het oude Nederland. Kunnen we onze democratie nog redden? René van Stipriaan 13/02/2025
Salomon Mesdach. Een Zeeuwse meester uit de Gouden Eeuw Carla van de Puttelaar 13/02/2025
De dwarsligger. Filip de Pillecyn in Pallieter 1922-1928 Rik van Cauwelaert 13/02/2025
De beschadigde man Aleidis Dierick 13/02/2025
Jan Mankes. Mooie dingen zijn zoo eenvoudig Jelle Bouwhuis en Han Steenbruggen (red.) 04/02/2025
Kunst in het Vlaams Parlement Petra Gunst, Zeynep Kubat e.a. 03/02/2025
Mulhacén Jonas Bruyneel 03/02/2025
Mijn vrienden/ Armand (vert. Wim Ver Elst) Emmanuel Bove 03/02/2025
Minuscula Patrick Lateur 03/02/2025
Joan Miró. Sculptures Brigitte Bloksma, Adrien Maeght e.a. 03/02/2025
Het hart van het huis. De neogotische kapel in het aartsbisschoppelijk paleis, Utrecht P.M.C. Verhoeven en J.L.W.M. Zuijdwijk (red.) 27/01/2025
Het voetkussenboek Jos Vos 27/01/2025
Hoe Van Gogh naar Groningen kwam Mariëtta Jansen, Belle de Rode, Anneke de Vries e.a. 27/01/2025
12345678910...Laatste

Mulhacén

Jonas Bruyneel
Mulhacén
PoëzieCentrum, 2025, 129 blz., EUR 23,00
ISBN: 9789056550813

Mede geïnspireerd door leven en werk van Federico Garcia Lorca (1898-1936) maakt Jonas Bruyneel een wandeling van Granada naar de top van de Mulhacén, de hoogste berg van Spanje. In coplaverzen (telkens een strofe van vier verzen die elk apart uit acht lettergrepen bestaan) worden herinneringen aan het leven van Garcia Lorca in beeld gebracht, onder meer aan diens geboortedorp Fuente Vaqueros,  ‘daar in dat dorpje wroetten we / de woorden domweg uit de grond. / We braken er voor ontroering / de zongebakken klei open.’ (p. 11) Intimistisch ingekleurde natuurbeelden (‘we kijken dwars door de dampkring / naar het restletsel van de nacht’, of nog: ‘In het volgende witte dorp / druipen de huizen als kaarsvet / over de rand van de helling’) zijn vaak de opstap naar diepgaande bedenkingen over het schrijven, meer bepaald over de poëzie. Zo verklaart Federico: ‘Misschien werd ik dichter, zegt hij, / toen ik vanwege mijn woorden / werd gehaat en monarchisten / briesend stenen naar me gooiden.’// (…) // Zolang je verzen zacht vallen, / zijn ze zonder betekenis.’ (p. 65) En verder, vanuit zijn heel persoonlijk aanvoelen: ‘Zodra poëzie me vastgreep, / was elk nieuw gedicht een poging / om mijn vader trots te maken // (…) De voornaamste belemmering / voor een dichter is de neiging / om de liefde gelijjkmatig / met liefde te beantwoorden.’ (p. 98) Op een ingehouden manier verweeft Bruyneel in zijn relaas van de tocht naar de top van de berg een aantal persoonlijke herinneringen, ‘toen mijn zus van breekbaar lichaam / gemis werd, vertrouw ik hem toe, / vroegen mijn ouders roekeloos / om de tijd even te stoppen’ – p. 76). Ook op poëticaal vlak is er een verwantschap, ‘Federico lijkt wat op mij / in zijn liefde voor vormvaste / radicaal onhippe schoonheid . / In vorm zijn we oud en koppig.’ (p. 44) De manier waarop Jonas Bruyneel een evenwicht heeft weten te creëren tussen beschouwende passages en treffende beschrijvingen (ik onthou dit beeld: ‘Op Federico’s oogleden / bloeit een kantwerk van ijsrozen’) maakt van zijn Mulhacén-project een bijzonder verdienstelijk geheel. 

[Jooris van Hulle - 03/02/2025]