Belaagd

Gewezen commissaris van de Brusselse politie Christian de Coninck voert in ‘Belaagd’ opnieuw hoofdcommissaris Stijn Goris ten tonele, dit keer om de zaak van een seriemoordenaar op te lossen. Alles draait rond de figuur van de tiener Robbe Lindemans die op zijn gsm dreigberichten ontvangt waarin een crimineel telkens weer een nieuwe moord aankondigt omdat de jongen de belagers steun zou verlenen.  Voor Goris en zijn ploeg van rechercheurs lijkt het een bijna onmogelijke taak de moordenaar op het spoor te komen. Alles heeft te maken met het milieu van homofielen die langs de snelwegen vluchtig vertier komen zoeken of in homobars hun afspraakjes regelen.  Als dan op zeker moment een verdachte wordt opgepakt, wordt snel duidelijk dat het hier gaat om copycat-gedrag. Als Goris ten slotte de echte dader weet te vatten (een plotwending die hier niet verklapt mag worden), wordt het voor de lezer duidelijk dat Christian de Coninck in de eerste plaats een psychologisch diepgravend boek heeft willen schrijven, iets wat hij de lezer ook duidelijk wil maken in een kort, maar krachtig geformuleerd nawoord. De feiten, lees: de moordpartijen, volgen elkaar in snel tempo op en raken gaandeweg de roman in elkaar verstrengeld. Enkele foutjes binnen het geheel (zo krijgt Robbe op p. 183 en 186 de naam ‘Vanderlinden’ toegewezen, waar het wel degelijk ‘Lindemans’ moet zijn) en onnauwkeurigheden in de spelling (d/t-fouten) kunnen wel storend overkomen.